Reżyser Paweł Łungin i operator Andriej Żegałow w migoczącym świetle odmalowali niezwykłe obrazy skalistego obozowiska na krańcu ziemi i galerię zamieszkujących go wynędzniałych dusz. Nakręcili również naprawdę imponujące sceny w wypełnionej bizantyjskim przepychem i ikonami cerkwi – MFF Wenecja 2006 Ten film może wydać się zbyt radykalny. Hegemonia indywidualizmu i wolności osobistej sprawiła, że we współczesnym świecie zapanował triumf egoizmu. Dlatego zmuszeni jesteśmy, żeby wrócić do dylematów, które, jak sądziliśmy, zostały już rozwiązane – Dimitrij Eipides, MFF Toronto 2006 To nie jest Pasja Mela Gibsona, gdzie wszystko zostało wyłożone i pokazane z subtelnością młota pneumatycznego. Dużo bliżej jest Wyspie do słynnego „Wniebowstąpienie” (1976) Larisy Szepitko. „Z tą różnicą, że w obrazie Ukrainki pod postacią torturowanego przez hitlerowców partyzanta Sotnikowa reżyserka przedstawiła cierpienie Chrystusa, podczas gdy Anatolij Łungina jest inkarnacją Judasza, ale Judasza, który zmógł w sobie pragnienie popełnienia samobójstwa, a swój grzech postanowił odpokutować, niosąc pomoc bliźnim” – Esensja.pl
Film o świętości, przeznaczeniu, opętaniu i wybaczeniu. To przypowieść o życiu i śmierci. Wyspa opowiada historię człowieka, który chcąc ratować własne życie zabija przyjaciela by całe późniejsze życie szukać przebaczenia w klasztorze. Bohater staje się się Bożym szaleńcem, śpi na hałdzie węgla w rozlatującym się baraku, przepowiada przyszłość, wypędza demony. Jego życie wypełnione jest bez reszty modlitwą, pracą i oczekiwaniem na Boże przebaczenie. „To film o winie i odkupieniu, o dojrzewaniu do odpowiedzialności za własne czyny. W postać Anatolija wcielił się były lider rosyjskiej kapeli rockowej” – Piotr Mamonow, który sam zdecydował się zamieszkać kilka lat temu w małej wiosce, by szukać spokoju i odnaleźć wiarę w Boga. Niektórzy dostrzegali echa arcydzieła w filmie Andriej Rublow; Tarkowskiego, podkreślając, iż reżyser i scenarzysta starali się wywołać te podobieństwa przez takie zabiegi, jak liczne przedstawienia obrazów wody, monochromatyczną kolorystykę obrazu czy twarze i wygląd mnichów.
