Jedną z najciekawszych i najważniejszych ksiąg Starego Testamentu jest Księga Daniela. Księga, której treść łączy w sobie przeszłość (historia starożytna – Babilonia, Medo-Persja, Grecja, Rzym), teraźniejszość (czasy współczesne) jak i przyszłość (koniec czasów ostatecznych, wielki ucisk i Tysiącletnie Królestwo).
Spośród prorockich ksiąg Pisma Świętego nie ma bardziej systematycznej i chronologicznej wykładni skomplikowanego słowa prorockiego jak w księdze Daniela. Proroctwa Daniela są „kręgosłupem wszelkich proroctw”, stanowią wprowadzenie do Nowego Testamentu. Księga Daniela jest więc „kluczem do prorockiego objawienia”, „proroctwem czasów pogan”.
W niniejszym opracowaniu pragnę przedstawić najważniejsze zagadnienia wstępne, by potem przejść do omówienia wspaniałej, niezwykle interesującej treści księgi.
