KAMIEŃ POTKNIĘCIA (Aleksiej Lediajew)

Książa z 0 pln w przypadku zamówienia za min. 100 pln w dniach 10-12/02/2023

Gdzie jest zgorszenie, tam nie ma wiary.

Gdzie jest wiara, tam nie ma zgorszenia.

Dwie drogi, dwa sposoby, dwa zetknięcia z Jezusem.

Jedni przez całe życie gorszą się, potykają,narzekają i zatwardzają swoje serca,bezmyślnie tracąc

lata, jak pożółkłe liście.

Drudzy całe życie wierzą, mając pełnię błogosławieństwa i niewyczerpane źródło radości i zwycięstwa,

pozostając do głębokiej starości dziarskimi i owocnymi.

Jedni i drudzy nazywają się sprawiedliwymi.Nie jest napisane, że sprawiedliwy zgorszeniem żyć będzie.

Napisane jest:„A sprawiedliwy z wiary żyć będzie”(Rzym. 1,17)(fragment z książki)

 

FASCYNUJĄCA, INTRYGUJĄCA,POBUDZAJĄCA DO ZMIAN LEKTURA!

 

OKIENNICE I ŚWIECE

 

(…) Pamiętam jedną pouczającą historię – przypowieść. Jasny, słoneczny dzień. W domu zebrali się ludzie. Okiennice zamknięte. Przy zapalonych świecach kaznodzieja usiłuje tłumaczyć Słowo Boże. Z ulicy wchodzi człowiek, jego oczy z trudem przyzwyczają się do ciemności. Zobaczywszy ludzi i kaznodzieję, zdecydowanie przerywa ich nabożeństwo: „Dobrzy ludzie! Na dworze przecież jasne słońce, a wy tutaj przy świecach prawdy szukacie. Świece w dzień niepotrzebne”.

 

Zdmuchnął świece i powiedział: „Chodźcie za mną”. Nikt nie poszedł za nim. Wygonili go z domu. Z ulicy wszedł następny człowiek. Powiedział to samo, co poprzedni. Tak samo zdmuchnął świece. Reakcja była ta sama. Jego tak samo wygonili, znowu zapalili świece i nabożeństwo dalej przebiegało w swoim porządku.

 

Lecz znów słychać pukanie do drzwi. Jak naprzykrzają się nam ci włóczący się zwiastuni – takim wyzwaniem powitała kolejnego gościa rozdrażniona publiczność. Lecz ten gość zachował się inaczej. Nie powiedział ani słowa. Nie zdmuchiwał świec. Wyszedł na dwór i otworzył okiennice. Jasne słoneczne światło wdarło się do domu. Zdumieni ludzie spojrzeli po sobie, potem w okno i na palące się świece. Wszystko stało się jasne. Cicha radość rozjaśniła ich oświetlone słońcem twarze – sami zdmuchnęli świece.

 

Nie masz prawa odbierać ludziom tego, nad czym oni się trzęsą, czym żyją, czym się cieszą, jeśli nie dasz im nic w zamian. Mówić o miłości i nie promieniować nią, nauczać o wolności i nie znac jej smaku, zapraszać do światła z ponurym spojrzeniem, „gromić religię”, nie dając nic w zamian realnego zbawienia – to okrutne i niegodne, to oszustwo i zgorszenie.

 

Naszym zadaniem nie jest zdmuchiwać świece, naszym zadaniem jest otwierać okiennice, dać ludziom odczuć Boga, Który jest Światłem, Miłością, Radością, Wolnością, Uzdrowieniem, Zmartwychwstaniem, Wzlotem, Życiem i Wiecznym Tryumfem.

 

„Chociaż jako apostołowie Chrystusa moglibyśmy być w wielkim poważaniu; przeciwnie byliśmy pośród was łagodni jak żywicielka, otaczająca troskliwą opieką swoje dzieci. Żywiliśmy dla was taką życzliwość i gotowi byliśmy nie tylko użyczyć wam ewangelii Bożej, ale i dusze swoje oddać, ponieważ was umiłowaliśmy”. (1 Tes. 2,7-8)

 

„A przeto i my dziękujemy Bogu nieustannie, że przyjęliście Słowo Boże, które od nas słyszeliście, nie jako słowo ludzkie, ale jak jest prawdziwie, jako Słowo Boże, które też w was wierzących skutecznie działa”. (1 Tes. 2,13)

 

„Bo któż jest naszą nadzieją, albo radością, albo koroną chwały przed obliczem Pana naszego Jezusa Chrystusa w chwili Jego przyjścia? Czy wy nie? Zaiste, wy jesteście chwałą naszą i radością (1 Tes. 19-20) – oto czym jest owoc, rezultat i powodzenie ewangelizacji.

 

„Dla słabych stałem się słabym, aby słabych pozyskać, dla wszystkich stałem się wszystkim, żeby tak czy owak niektórych zbawić. A czynię to wszystko dla ewangelii, aby uczestniczyć w jej zwiastowaniu. (1 Kor. 9,22-23)

 

Panie! Daj nam takie szerokie serce, pełne Twojej miłości, które mogłoby pomieścić każdego człowieka z jego słabościami i niedostatkami. Daj nam zrozumienie tej ważnej sztuki, jak być „łowcą ludzi” bez względu na różnice socjalne, religijne, żeby nasze sieci i nasze kościoły nie były puste. Panie! Pomóż nam stać się uczestnikami Twojej Ewangelii w pozyskiwaniu dusz ludzkich dla Twojego Wiecznego Królestwa!

 

 

Mały fragment rozdziału 2 z książki KAMIEŃ POTKNIĘCIA autorstwa Aleksieja Lediajewa.

 

 

 

SPIS TREŚCI:

 

Przedmowa

Komu poświęcona jest ta książka?

 

Część 1. POTENCJALNE ZGORSZENIA

„Wąska droga i ciasne wrota”

• Nieunikniony podział

• Duchowy filtr

• Odłamki pychy

• Wiejadło w ręku Jego

 

Część 2. UZASADNIONE ZGORSZENIA

„ Biada temu, przez którego przychodzą”

 

Rozdział 1. Postawa obywatelska

• Bóstwo i człowieczeństwo Jezusa Chrystusa

• Cesarzowi oddajcie co cesarskie

• Bezczynność

• Dwie strony medalu

 

Rozdział 2. Etyka kościelna

• Kościół (zbór)

• Kultura duchowa

• Prawa na „swoim” terytorium

• Prawa na „obcym” terytorium

• Taktyka bezgłośnego wtargnięcia

• Nigdy się nie sprzeczaj

• Okiennice i świece

Część 3. NIEUZASADNIONE ZGORSZENIA

„Błogosławiony kto się Mną zgorszy”

 

Rozdział 1. Pycha

• Duch odrzucania Boga

• Kim są sędziowie?

• Ewangelizacja czy propaganda?

Rozdział 2. Cielesne myślenie

• Rozbieżność prognoz

• Obraz myślenia – obraz życia

• Odnowienie umysłu

• Uświęcenie – to oddzielenie

• Ciemność – źródło zgorszenia

Rozdział 3. Nieznajomość Ojca

• Wiara bez objawień – dom na piasku

• Bóg Nasz – dobry Ojciec

• Przez Ojca do Syna

Rozdział 4. Zatwardziałe grzeszne serce

• Znak proroka Jonasza

• Maść do oczu

• „Czyści sercem Boga oglądać będą”

Rozdział 5. Niestałość

• „Nie ma w sobie korzenia”

• Trwanie w słowie – trwanie w wierze

• „Hosanna!” i „Ukrzyżuj!”

Rozdział 6. Rozstrzygające Ojcostwo

• Więzy krwi i duchowe pokrewieństwo

• „Po ich owocach poznacie ich”

• „Plewy – synowie złego”

• „On oczyści klepisko swoje”

 

Część 4. ZWYCIĘŻONE ZGORSZENIA

„Szukający usilnie znajdują Go”

• Milczenie Jezusa

• Dolina przewlekłych odpowiedzi

• Nauczyciel i uczniowie

• Dzieci i psy

• „Moja córka uzdrowiona”

 

Zakończenie