Kazanie na Górze jest prawdopodobnie najlepiej znaną częścią Biblii. Niektóre z jego wyrażeń stały się częścią naszego codziennego języka. Nawet ci, którzy może nigdy nie słyszeli o tym kazaniu rozumieją, co mamy na myśli kiedy mówimy „czynić…”, czy „sól ziemi”. Rzeczywiście, dla niektórych ludzi, kazanie jest „sercem ewangelii” i „żyć według Kazania na Górze” stanowi ich całą filozofię życiową. Stanowi ono także tę część nauczania Jezusa na temat której wygłoszono najwięcej kazań i o której napisano najwięcej książek. Po co zatem do ich liczby dodawać jeszcze jedną? Odpowiedź jest prosta. Kazanie na Górze przemawia z niezwykłą mocą i niesie poselstwo niezwykle pasujące do współczesnych ewangelicznych chrześcijan. Na tych stronach spróbowałem pozwolić Kazaniu przemówić w sposób objawiający jego moc. Kazanie podkreśla to, co jest znaczące dla całej służby Jezusa. Staje on przed nami jako Zbawiciel i Pan, Odkupiciel i Nauczyciel. Nigdy nie możemy dzielić Jezusa na części i przyjmować go w połowie. Wszystko albo nic! Życie w „przebaczeniu” i życie w „świętości”, to, według Jezusa, dwie strony tej samej monety. Jonathan Edwards, sławny kaznodzieja amerykański, filozof i teolog (a także, rzec by można, narzędzie potężnych przebudzeń) został pewnego razu określony jako ten, którego „doktryna była w całości praktycznie stosowana, zaś zastosowanie praktyczne było w całości doktryną”. Edwards z pewnością nauczył się tego od Jezusa, bowiem to właśnie opisuje W naszych czasach zatraciliśmy tę równowagę i to połączenie. Musimy odkryć je na nowo i uznać, że w Królestwie Bożym, to w co wierzymy i to, jak żyjemy, jest ściśle połączone. Istnieje jeszcze jeden powód do pisania o tym kazaniu. Dotyczy ono zagadnień, które wielu z nas wprawiają w zakłopotanie i dają wrażenie niejasności. Na przykład, co oznacza chrześcijański styl życia w pluralistycznym, świeckim społeczeństwie, w którym żyjemy? W jakim stopniu chrześcijanin rzeczywiście różni się od innych ludzi? W jaki sposób mamy żyć, aby być „miastem na górze”, które „nie może się ukryć” ( Ew. Mateusza 5:14)? Czy nasza wiara chrześcijańska i nasze życie, są dla wszystkich tak oczywiste, jak być powinny w świetle tego, co sugerują słowa Jezusa? Jezus wskazuje na wiele zagadnień o największym znaczeniu: „Co to jest chrześcijański charakter? Jakie jest miejsce (jeśli w ogóle jest jakieś) prawa Bożego w życiu chrześcijanina? Czy dyscyplina jest ważna? Jak powinniśmy się modlić? Jak możemy być wolni od trwogi w świecie opanowanym przez strach? Cóż jest takiego złego w duchu sądzenia? Dlaczego potrzebujemy duchowego rozeznania? Czy jest rzeczą możliwą by ludzie używali „duchowych darów”, nie będąc równocześnie prawdziwymi chrześcijanami? W trakcie swego kazania Jezus odpowiada na każde z tych pytań. Wystarczy tylko pomyśleć o tych zagadnieniach, by zdać sobie sprawę, jak bardzo odpowiednie jest dla nas Kazanie na Górze. Tak samo, jak miało to miejsce w przypadku tych, którzy byli jego pierwszymi słuchaczami, tak i dla nas, pozostaje ono programowym manifestem Jezusa – publiczną deklaracją linii działania w królestwie Boga. Celem przygotowania tego studium było przedstawienie nauczania Jezusowego w „popularny” sposób. W końcu, wtedy gdy kazanie to zostało wygłoszone po raz pierwszy miało charakter „popularny”. Unikałem dyskusji natury technicznej i szerokich zastosowań praktycznych. Mają one swoją wartość we właściwym czasie i w odpowiednim miejscu, jednakże intencją moją jest, by książka ta była tym, co francuskie jadłospisy nazywają hors d’oeuvre – „dodatkowe danie podawane, jako przekąska na początku posiłku”. Moją ogromną nadzieją jest, iż dla indywidualnego czytelnika, społeczności uczniowskiej i grupy studiującej, a być może i rodziny, książka ta tym się właśnie stanie i pobudzi nowy „apetyt” na nauczanie Chrystusa i na życie prowadzone w posłuszeństwie Jemu, i to posłuszeństwie z całego serca.
SINCLAIR B. FERGUSON, Westminster Theological Seminary, Philadelphia.
