Pochodząca od Boga pasja czyni z pastorów osoby niemalże niemożliwe do zatrzymania. Ale gdy wchodzą w grę zmiany
i wiele osób jest w nie zaangażowanych, to te pasje mogą się ze sobą zderzyć i wywołać wiele bólu. Uczymy się jak
to zrobić, żeby tego bólu uniknąć. Ważne jest, abyśmy jak najlepiej rozumieli zachodzący proces i potrafili go dobrze
poprowadzić. Książka, którą trzymasz w ręku jest odpowiedzią na tą potrzebę.
Andrzej Nędzusiak
Prezbiter Naczelny Kościoła Bożego w Chrystusie
Harold R. Eberle – Po długoletnim pełnieniu służby pastorskiej na północnym zachodzie Stanów Zjednoczonych, Harold R. Eberle rozpoczął międzynarodową służbę podróżującego kaznodziei. Przez blisko czterdzieści lat posługi dr Eberle
wspomagał kilkanaście szkół biblijnych, wydał ponad dwadzieścia pięć książek i stał się rozpoznawalną postacią w wielu krajach jako dynamicznie usługujący i posiadający bogate doświadczenie nauczyciel. Obecnie dr Eberle podróżuje wraz z Lindą, swoją żoną, z którą pozostaje w małżeństwie od ponad czterdziestu lat, usługując wielu Kościołom i uczelniom biblijnym. Jest prelegentem i mówcą na seminariach i konferencjach dla liderów. Ponadto oboje prowadzą program telewizyjny „Gospel of Peace”, skierowany do krajów muzułmańskich. Często odbywają podróże misyjne do krajów, w których usługują. Harold i Linda mieszkają w Yakimie, w stanie Washington, w Stanach Zjednoczonych. Wychowali troje dzieci, które są już dorosłe. Yakima, WA służy jako siedziba ich pracy i służby Worldcast Ministries and Publishing.
Podtytuł: Przekazywanie Kościoła kolejnemu pastorowi
Liczba stron: 228
Wymiary: 165 x 235 mm
Rok wydania: 2024
Przedmowa do wydania polskiego
Od prawie 30 lat służę pastorom i ich wspólnotom (zborom i placówkom) tworzącym sieć pod nazwą Kościół Boży w Chrystusie. Byłem świadkiem jego rozwoju od jednego zboru, który liczył mniej niż 30 osób, do ponad 90 wspólnot gromadzących łącznie z dziećmi ponad 5000 osób. Zdecydowana większość z nich jest nadal prowadzona przez swoich założycieli.
Dopiero w ostatnich latach nasiliła się potrzeba zmiany przywództwa. I wtedy zobaczyliśmy, że może ona przebiegać w bardzo bolesny sposób, że mogą się pojawić niespodziewane i trudne do rozwiązania problemy. Okazało się, że życie i służba przywódców, między innymi pastorów, są napędzane niezwykłą, potężną, pochodzącą od Boga pasją w ich sercach. Ta pasja czyni z pastorów osoby niemalże niemożliwe do zatrzymania. Prześladowania ze strony środowiska nie są w stanie kogoś takiego powstrzymać. Nie zniechęcają ich braki finansowe. Problemy, jakie sprawiają ludzie, też nie są przeszkodą.
Pochodząca od Boga pasja w sercu przywódcy ma ogromną, niezwykłą siłę. Ale gdy wchodzą w grę zmiany i wiele osób jest w nie zaangażowanych, to te pasje mogą się ze sobą zderzyć i wywołać wiele bólu. Uczymy się, jak to zrobić, żeby tego bólu uniknąć albo chociaż go zminimalizować, zapewniając jednocześnie poszczególnym wspólnotom nowych przywódców, którzy przyniosą świeże życie. Ważne jest, abyśmy jak najlepiej rozumieli zachodzący proces i potrafili go dobrze poprowadzić.
Książka, którą trzymasz w ręku, jest odpowiedzią na tę potrzebę. Jej autor odwiedził w swojej służbie setki wspólnot, bardzo podobnie skonstruowanych jak te, które mamy w Polsce. Jego obserwacje i wnioski, które z nich wyciągnął,
są wręcz bezcenne. Mogę stwierdzić, patrząc na nasze dotychczasowe doświadczenia, że niemal w 100% wychodzą naprzeciw naszym polskim ewangelicznym potrzebom kościelnym. Jeśli czeka Cię przekazanie lub przejęcie przywództwa we wspólnocie, lub w jakikolwiek innych sposób angażujesz się w taki proces, to lektura tej książki jest obowiązkowa! Na pewno zwróci ona Twoją uwagę na coś, czego do tej pory nie było w Twojej świadomości. Proszę,
nie zlekceważ żadnej ze wskazówek, nawet jeśli wyda Ci się, że nie znajduje ona zastosowania w Twojej sytuacji!
Niech Pan Bóg błogosławi Cię w działaniu, bo sztuka przekazywania odpowiedzialności kolejnemu pokoleniu przywódców, to klucz do zwycięskiej ekspansji Kościoła!
Andrzej Nędzusiak
Prezbiter Naczelny
Kościoła Bożego w Chrystusie
Spis treści
Wprowadzenie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 7
1. Struktura przywódcza lokalnego Kościoła . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 11
2. Pasterskie serce . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 21
3. Wzbudzanie liderów w lokalnym Kościele . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 25
4. Wzbudzanie duchowych synów . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 33
5. Następca, który nie jest duchowym synem . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 43
6. Wybieranie nowego głównego pastora . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 49
7. Jak nie powinno wyglądać przekazywanie Kościoła . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 57
8. Właściwe przekazywanie Kościoła . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 63
9. Autorytet do zatrudniania i do zwalniania . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 71
10. Prowadzenie z wizją . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 79
11. Nigdy dwóch pastorów głównych . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 87
12. Serca Bożego ludu muszą zmienić kierunek . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 91
13. Torowanie drogi synowi . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 99
14. Torowanie drogi nie-synowi . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 105
15. Zalecenia dotyczące terminów . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 111
16. Dlaczego ustalanie terminów jest tak ważne? . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 119
17. Ojciec Kościoła . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 127
18. Przyszłe finansowe wsparcie dla ojca Kościoła . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 131
19. Dalsze zaangażowanie ojca Kościoła . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 139
20. Relacja ojciec-syn . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 145
21. Postawa i rola ojca Kościoła . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 151
22. Ojciec Kościoła pracuje na sukces swojego syna . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 157
23. Gdy ojciec Kościoła musi zainterweniować . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 165
24. Życie rodzi się ze śmierci . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 167
25. Podążanie śladami ojca . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 171
26. Prawdziwe dziedzictwo ojca Kościoła . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 177
27. Rozumienie i akceptowanie zmian . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 185
28. Zmiany, które bolą . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 191
29. Najgorszy scenariusz . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 199
30. Komunikuj jasno i wyraźnie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 207
Podziękowania . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 211
Dodatek . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 213
Oświadczenie o zamiarze zatrudnienia . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 215
Dokument mianowania . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 217
Akt powołania . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 219
Przykładowy list rezygnacyjny . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 221