Rodzice i dziadkowie powinni poświęcać swoją energię twórczą na uczenie dzieci i wnuków miłości do innych, poszanowania ich godności oraz odpowiedzialności za swoje postępowanie.
Odpowiedzialności trzeba się nauczyć w dzieciństwie. Nie znaczy to, że należy zmuszać malca, aby postępował jak dorosły. Znaczy to, że przez wszystkie lata dzieciństwa należy stopniowo zwiększać jego zakres odpowiedzialności, dostosowując związane z tym wymagania do wieku i możliwości dziecka. Wkrótce po narodzeniu dziecka matka zaczyna przenosić część odpowiedzialności z siebie na nie. Pomalutku uczy się ono przesypiać całą noc, trzymać butelkę z mlekiem, sięgać rączką po zabawki. Trochę później nauczy się korzystać z nocniczka, chodzić i mówić. W miarę jak opanowuje każdą nową umiejętność, jego matka uwalnia się od swej służebnej roli.
Z każdym kolejnym krokiem dziecko powinno podejmować coraz więcej samodzielnych decyzji, równocześnie zwiększa się zakres jego obowiązków.
